Rozdział 8 s.3

     Kiedy nareszcie stanęli dojeżdżając do wynajętego domku, Martina się obudziła. Zasnęła w czasie podróży, przez co Blanco mógł w spokoju pomyśleć, popatrzeć się na nią bez zbędnych pytań.
     - Och ślicznotko... pora wychodzić. - powiedział sam do siebie. Wyszedł z samochodu okrążając go. Otworzył drzwi od strony ładnej blondynki i odpinając jej pasy, delikatnie wziął na ręce. Jej kruche ciało powoli się wtulało w jego tors. Uśmiechnął się do siebie.
     - Co ze mną robisz? … - spytała szeptem, nawet nie otwierając oczu.
     - Niosę cię do pokoju, nie widać? - zaśmiał się.
     - Mogłeś mnie po prostu obudzić. - spojrzała na niego mrużąc oczy bolące od światła.
     - Za słodko spałaś, nie zrobiłbym tego. - uśmiechnęła się rumieniąc.
     - No co? - ponownie się zaśmiał ukazując swoje śnieżnobiałe zęby.
     - Nic, nic... mógłbyś mnie wreszcie gdzieś odnieść? Trochę chce mi się spać... - zawtórowała mu.

     - Już... - wyjął klucze z kieszeni i otworzył drzwi. Wniósł ją do środka i zauważył kanapę. Położył na nią swoją byłą dziewczynę. - Zaraz ci przyniosę koc, okay? - kiwnęła głową, zamykając oczy. 

     Brunet cofnął się i zamknął wcześniej otwierane drzwi. Wszedł do każdego pokoju i po 4 próbie w końcu go odnalazł. Zabrał go z białej pościeli. Zbiegł szybko po schodach i gdy znajdował się już w salonie, przykrył nim blondynkę.

     - Słodkich snów, kochanie... - ucałował jej czoło. Postanowił po przynosić walizki, posprzątać tu trochę i rozpakować się, a to wszystko mając słuchawki w uszach. 

     Po dwóch godzinach nareszcie skończył. Był zmęczony, więc udał się do salonu. Usiadł na fotelu i spojrzał przez okno. Nagle wpadł na pomysł. Wstał i kucnął przy Martinie. Delikatnie zaczął ja budzić szturchając w łokieć. 

     Ale nie skutkowało. Wpadł na drugi pomysł. Pochylił się i musnął jej szyję. Ruszyła się. Ponownie to zrobił. Kiedy otworzyła oczy i zauważyła jego, przyssanego do jej szyi momentalnie się podniosła.

     - Co ty wyprawiasz?! … - krzyknęła wstając z kanapy.

     - Chciałem cię obudzić. - powiedział uśmiechając się.

     - Następnym razem dostaniesz w ryj, Blanco. - syknęła. - Po co mnie obudziłeś? 

     - Jestem zmęczony. Poszlibyśmy razem na plażę, odprężyli się... co ty na to?

     - Gdzie są moje ciuchy?… - spytała cicho zgadzając się na jego propozycję.

     - Pierwsze drzwi po lewej, jak wchodzisz do kuchni. Kuchnia jest tam. - wskazał dłonią za nią. Przytaknęła i ruszyła, by się przebrać w strój kąpielowy.

     Martina ubrała na siebie wybrany strój, chwyciła wcześniej przyszykowaną torbę i wyszła przed budynek, gdzie miała czekać na Jorge. Kiedy się zjawił poszli razem na plażę.